Wat is dementie

Ik probeer mijn uitleg over dementie altijd simpel en visueel uit te leggen aan familieleden, studenten en geïnteresseerden. Niet omdat ik hen voor dom aanzie maar omdat mensen vaak nood hebben tot de essentie!

Ik zeg hen altijd ,dementie moet je jezelf voorstellen als een rol toilet papier.

Iedere dag trek je een aantal velletjes af van die rol , dat is wat er uiteindelijk ook gebeurd bij dementerenden. Het ziekteproces begint meestal zeer gestaag en bijna onopvallend want iedereen “vergeet wel eens iets”. Het valt niet onmiddellijk op maar de rol wordt wel onopvallend dunner .

Naarmate het ziekteproces vordert verdwijnen er steeds meer velletjes, dit symboliseert het korte termijn geheugen. Dementerenden kunnen geen nieuwe informatie opslaan, vraag hen wat ze die middag hebben gegeten en ze zullen het antwoord schuldig blijven.

En op die manier rolt de rol zich verder af, steeds meer velletjes verdwijnen, het velletje van gisteren, eergisteren, vorige week, vorige maand, vorig jaar...

Opmerkelijk is dat het merendeel van de dementerenden wel nog heel goed weten wat ze veertig jaar geleden allemaal gedaan hebben, zing met hen liedjes van heel lang geleden en ze kunnen dit perfect meezingen.

Dat zijn de laatste overgebleven velletjes aan de rol , met andere woorden, hun geheugen rolt zich af , van het heden tot dat ze zich terug bevinden in de kindertijd.

Dat is de reden waarom heel wat dementerenden zich terug bevinden in de sociaal- emotionele ontwikkeling van kinderen. Ze vertonen dezelfde opvallende trekken die je kan plaatsen bij kleuters en peuters. Ruzie maken om een stoel, jaloers zijn op medebewoners, aandacht eisen, verlatingsangst, wenen zonder aanwijsbare reden, koppig zijn,...

Daarom geef ik familieleden, studenten en hulpverleners ook de raad en het advies om niet in conflict te treden met dementerenden maar te kijken naar hun sociaal- emotioneel niveau van functioneren.

Als iemand de reële angst heeft om “verlaten” te worden help je hem / haar niet door boos te worden of te zeggen dat hij / zij niet flauw moet zijn!

Nee, dit maakt de reële angst alleen maar groter! Tracht de dementerende te zeggen dat je nu even weg moet maar straks/ morgen terug komt. Dit doe je ook met je kleuter als je hem afzet op school. Blijf niet rondhangen maar geef hem / haar een duidelijke boodschap dat je straks weer terugkomt.

Hetzelfde, als een bewoner agressief gedrag vertoont, maak je niet boos en verhef je stem niet want agressie die beantwoordt wordt met agressie maakt de escalatie alleen maar erger!

Zeg op een zo neutraal mogelijke manier dat je dit gedrag niet apprecieert en negeer de bewoner, wanneer hij / zij opnieuw aanvaardbaar gedrag vertoont, bevestig dit en bevestig het gewenste gedrag. Dit werkt honderd keer beter dan boos worden en meegaan in de agressie.

In de professionele wereld noemen ze dit gedragstherapie.

Hoe je het verschijnsel ook wil noemen , je moet het maar weten ; )