maandag 23 maart 2015

Kranten artikel in de gazet van Antwerpen

Super dat de weg van de voelschorten alsmaar verder blijft evolueren ; )
Steeds meer mensen raken overtuigd ( omdat ze het met eigen ogen zien) dat deze methodiek wel degelijk het verschil kan maken voor mensen met dementie!
Daar kan ik alleen maar super blij mee zijn.


vrijdag 20 maart 2015

Workshop voelschorten

Op algemene vraag worden er binnenkort weer workshops voelschorten georganiseerd in Joostens.
Dus wie graag meer wil weten over ons voelmateriaal : voelschorten, voeldekens, voelkussens, voelarmbanden, voelwanden,...
En wie graag zelf eens aan de slag wil gaan om voelmateriaal te maken .... 
Data
Woensdag 27 mei van 13 tot 16u
Woensdag 3 juni van 13 tot 16u

Waar
ZNA joostens
Kapellei 133
2980 Zoersel

Prijs
7, 50 ( enkel zelf een handdoek, kussensloop of ( half) fleece dekentje meebrengen.

Inschrijven
minsen@skynet.be met vermelding van naam, data workshop en aantal personen. Betalen kan u de dag zelf doen.
Opgelet, U bent pas ingeschreven als u een bevestigende mail terugkrijgt!

Wie weet tot binnenkort !

woensdag 18 maart 2015

De kracht van positivisme en een warme menselijke benadering

Sinds enkele weken hebben wij een nieuwe bewoonster op de afdeling, Mia.
Mia is een dame die het best te omschrijven valt als extreem rusteloos. Uren aan één stuk dwaalt ze door de gangen terwijl ze vloekt, roept en tiert.
Het effect van haar gedrag is dat heel wat mensen haar op afstand houden, bang van haar onvoorspelbaar gedrag.
De verzorging van Mia voorloopt ook moeizaam, ze lijkt elk lichamelijk contact af te weren.
Vandaag was ik met een groep bewoners aan het zitdansen. Dat is altijd een leuke boel, er wordt gezongen, gedanst maar vooral plezier gemaakt.
Tijdens deze activiteit was Mia al enkele keren binnengelopen en had nieuwsgierig staan kijken.
Terwijl ik aan het opruimen was had ik nog een vrolijk cd' tje met Vlaamse muziek opgezet.
Mia kwam dichterbij en bleef staan kijken. Ik benaderde haar met een grote glimlach en vroeg haar of ze met mij wilde dansen.
Er verscheen een grote glimlach op haar gezicht en ze nam me vast. Op de tonen van “ ik ben zo eenzaam zonder jou” dansten we de ganse living door.
Ik nam Mia nog steviger vast en zong mee met de muziek. Opeens zag ik dat er tranen over haar wangen liepen en ze loste me niet meer.
Dit was een geweldig mooi moment, een moment van echte menselijke warmte en verbondenheid.
De collega's stonden stomverbaasd naar mij en Mia te kijken. Ze konden amper geloven dat Mia , die alle lichamelijk contact lijkt af te weren , nu zo innig met mij stond te dansen.
Voor mij is dit gedrag niet zo vreemd, ik denk dat Mia vooral iemand is die vanuit angst reageert en mensen moeilijk vertrouwt ( dit heeft met haar verleden te maken).
En het meest geweldige is dat Mia de ganse dag achter me aan heeft gelopen, op zoek naar warmte en genegenheid.
En dit is een grote overwinning ....ik denk dat ik eindelijk haar vertrouwen heb gewonnen en nu veilig voor haar ben.
En zo zie je nog maar eens dat een positieve benadering en een warme menselijke bejegening het verschil betekenen!
Ik ben vandaag naar huis gereden met een grote glimlach op mijn gezicht , denkend “ yes, Nadia, you can “