Een frisse herfstwandeling

Onze voorziening ligt in de groene rand van de Antwerpse kempen.

Wij zijn gelegen op een groot en groen domein met een eigen vijver en een groot bos, ideaal dus om te wandelen.

Dus trok ik er vandaag op uit met een aantal bewoners.

Ingeduffeld in een warme ( winter) jas gingen we een wandelingetje in ons bos maken.

We hadden oud brood bij voor de eendjes en die diertjes eten geven blijkt toch altijd een groot succes.

Het is fijn om te zien dat onze mensen zo “opfleuren” bij een beetje frisse lucht!

Zij zitten meestal in een zeer warme omgeving en hebben geen benul van de “buitenwereld” laat staan van in welk seizoen we leven.

Door hen mee naar “ buiten” te nemen krijgen zij toch enigszins een idee van de verandering van de seizoenen en zien zij met eigen ogen wat de herfst biedt.

Zo ging ik deze voormiddag op pad met vijf vrouwen. We raapten tamme kastanjes, keken vol bewondering naar de prachtige kleurschakeringen die de herfst voor ons in petto had, we klopten aan bij paddenstoelen om te vragen waar de kabouters waren ; )))

Nadat we een tijdje in het bos wandelden zagen we opeens een grote verroeste vijs op het bospad liggen. Gina, één van onze bewoonsters zag deze liggen en zij raapte hem op.

“Ik denk dat ik weet van wie deze is” zei ze met een grote glimlach.

“O, ja , van wie dan wel” vroeg ik met mijn meest onschuldige gezicht.

“van onze Marc” gierde ze het uit (Marc is ons diensthoofd en een plezant en extravert man).

We lagen dubbel van het lachen met z'n allen en nog het meest omdat we een “plan” hadden gesmeed om Marc eens goed liggen te hebben ; ))).

Met een uitgestreken gezicht kwamen we terug op de afdeling terwijl Gina naar de bureau van marc liep.

“ Marc, ik denk dat je iets verloren bent”.

Marc, zich van geen kwaad bewust antwoordde “ nee, Gina ,ik denk niet dat ik iets kwijt ben”.

“ Jawel” antwoordde zij al giechelend, “ een grote dikke vijs , uit jouw groot hoofd” en ze diste deze op uit haar jaszak ; ))).

Marc keek mij verbijsterd aan en al lachend zei ik “ tja, de herfst had ook voor jou nog iets speciaals in petto” ;) ))

Geweldig toch, dat een beetje frisse lucht onze bewoners tot fantasie en deugnieterij kan verleiden ;)))

Een frisse boswandeling doet deugd bij onze mensen en het geeft weer heel wat nieuwe prikkels en impulsen .

Het leven kan zo eenvoudig zijn !