maandag 27 januari 2014

Het niet meer herkennen van personen

Iedereen die met dementie te maken heeft kent het fenomeen....op een bepaald moment herkent de dementerende persoon zijn naasten niet meer.
Veel mensen vragen zich af hoe dit komt....
Dit alles heeft te maken met de werking van het geheugen. Ons geheugen bestaat uit een hele reeks beelden die wij op elk moment kunnen oproepen, razendsnel en onbewust.
Als iemand tegen ons zegt de sleutel ligt naast de radio dan kunnen wij ons daar een perfecte voorstelling van maken en de sleutel ook zeer snel vinden.
Ons geheugen heeft dus niet alleen de functie om herinneringen op te halen maar ook om dingen te herkennen. Hierdoor weten wij waar we zijn, waar we naartoe moeten, herkennen we anderen en weten we hoe een bepaald voorwerp eruit ziet.
Vanaf het moment dat dementie begint, worden er geen nieuwe beelden meer opgenomen in het geheugen.
Bestaande beelden vervagen en gaan verloren, eerst degene van de afgelopen jaren nadien die van veel eerder. Alleen de beelden uit een heel ver verleden ( 50 jaar geleden) blijven bestaan.
En dat is ook de reden waarom een dementerende zijn naaste nu niet meer herkent.
Zijn overgebleven beelden dateren uit een ver verleden en kloppen niet meer met de realiteit ( beeld van nu).
En dus zal een dementerende vrouw bijvoorbeeld haar man na verloop van tijd niet meer herkennen omdat alleen nog het beeld van haar man van vroeger bestaat.
Hetzelfde geldt ook voor de kinderen, de dementerende heeft een beeld in het hoofd van de kinderen toen die nog klein waren maar er bestaat geen beeld meer van de volwassen kinderen.
Dat is ook de reden waarom dementerenden “ in het verleden “leven.
In medebewoners herkennen zij hun moeder of vader....net omdat die beelden nog levendig in hun geheugen zitten.
Daarom vinden zij het ook geweldig om over vroeger te praten. Foto's van vroeger te bekijken....dit biedt hun herkenning en bijgevolg ook veiligheid.
Hoe meer je hen probeert te overtuigen van wie wie is hoe meer chaos je creëert en hoe angstiger zij gaan reageren want datgene wat je zegt kunnen zij niet meer oproepen en ook niet meer inprenten!

zondag 19 januari 2014

Naai café

Het is de kunst om mensen met dementie zo normaal mogelijk te laten leven , ook in een voorziening.
De uithuisplaatsing is sowieso al een ingrijpende gebeurtenis dus kan je maar beter zorgen dat het “ normale” leven benadrukt wordt!
En een “ normaal” leven is datgene voortzetten wat dicht aansluit bij hun interesses en datgene wat voor hen bekend is = veiligheid!
Daarom probeer ik activiteiten uit te zoeken die zij (her) kennen en die zij in hun leven vaak gedaan hebben, weliswaar aangepast aan hun mogelijkheden.
En dus houden we regelmatig een naai café.
In ons naai café herstellen we persoonlijke kleding , knopen aannaaien, een zoom inleggen, kousen stoppen, een lapje op een broek naaien,....
De dames zitten dan gezellig bij elkaar aan een grote tafel en werken volgens eigen kunnen. Maar ook dames die niet (meer) over een fijne motoriek beschikken worden betrokken tijdens deze activiteit.
Zij zoeken gepaste knopen uit, gaan rond met een schaal koekjes, schenken koffie uit ,...
Tijdens zo een activiteit breng ik ook vaak mijn naaimachine mee en doe ik het moeilijker werk. De interesse van de dames in het machine is geweldig om te zien alsook hun commentaar op mijn naai kunsten ; )
En zo is ons naai café altijd een hele gezellige boel want er wordt niet alleen gewerkt maar ook gezellig gekeuveld, een kop koffie gedronken , een grapje gemaakt. Deze sfeer werkt zeer aanstekelijk want ook bewoners die in eerste instantie de boot afhouden komen toch regelmatig binnen gelopen en de meesten blijven ook hangen in ons café.
Op zulke momenten lijkt het wel of de vrouwengilde weer tot leven komt ; )
En zo zie je maar dat deze simpele activiteit echt een verschil kan betekenen voor onze mensen.
Al die tevreden gezichten wanneer de klus geklaard is, hun trots om datgene wat ze nog verwezenlijken...das echt prachtig om zien.

dinsdag 7 januari 2014

Zwemmen

Op Joostens hebben we een sinds kort een nieuwe activiteit....zwemmen.
We gaan éénmaal per maand zwemmen in een aangepast zwembad in Gierle.
Het zwembad is helemaal aangepast aan mensen met een beperking...de bodem van het zwembad kan omhoog of omlaag.
Dit heeft als grote voordeel dat onze bewoners letterlijk in het water kunnen stappen en dat de diepte van het zwembad aangepast kan worden aan hun noden.
Daarnaast is het water lekker warm en ook mensen die minder mobiel zijn kunnen met een speciale tillift in het zwembad getild worden....echt super!
Vanmiddag gingen met zes bewoners en zes begeleiders een plonsje wagen.
We werken op zulke momenten echt één op één...eerst en vooral om de veiligheid te garanderen en daarnaast maken we er een “ alle aandacht voor één iemand moment van ”.
En al die middelen zijn zeker en vast zeer goed besteed. Je zou eens moeten kunnen zien hoe onze bewoners genieten!
Mensen die anders eerder gesloten en introvert zijn bloeien helemaal open...
Ze genieten van die individuele aandacht en ze ontspannen helemaal in het warme water....dat is echt een geweldige ervaring voor iedereen.
Ik denk dat er geen mooiere manier is om aan vertrouwen en veiligheid te werken dan op zo een manier.
Onze bewoners voelen letterlijk onze veilige armen rondom hen en voelen wat het is om gekoesterd en gedragen te worden! Deze handelingen zeggen veel meer dan alle verbale communicatie!
Maar niet alleen het zwemmen op zich is een leuke activiteit , ook alle neven verschijnselen werken zeer positief.
Samen in één groot kleedhokje schept sowieso al een samenhorigheidsgevoel... “ik hoor hierbij” , “ik maak deel uit van “ , samen een koek of een haarborstel delen,...allemaal hele kleine dingen die bijdragen aan een warme menselijke relatie!
En als afsluiter drinken we na het zwemmen met z'n allen een warme chocomelk en eten we een lekkere wafel....
De reacties van onze bewoners zijn super....mensen die moeilijk verbaal communiceren komen je spontaan omhelzen en een dikke zoen geven. Anderen proberen in woorden uit te drukken wat dit bij hen emotioneel teweegbrengt....
Echt super....!
Deze avond reed ik moe maar overgelukkig naar huis....in mezelf mijmerend wat een fantastische job ik toch mag uitoefenen!