zaterdag 24 augustus 2013

Ik heb niets gedaan “

Zoals iedereen wel weet is het grote probleem bij dementie het falend korte termijn geheugen.
Nieuwe informatie en recente gebeurtenissen worden niet meer opgeslagen in het geheugen.
Bij heel wat onder hen leidt dit tot een gevoel van een “zinloos leven”.
Niettegenstaande dat zij aan heel wat fijne activiteiten deelnemen en zij nog heel wat plezier maken.
Ik merk ook dat heel wat familieleden vaak vragen aan een dementerende wat zij de afgelopen week zoal gedaan hebben....en ieder keer is het antwoord “ niks, ik heb niets gedaan”.
Familieleden voelen zich dan vaak nog schuldiger over de plaatsing omdat in hun ogen het leven van moeder of vader “triestig” is geworden.
Om hier iets constructief mee te doen besloot ik een nieuw project in het leven te roepen namelijk het ” Ik heb niets gedaan” project.
Ik liet grote MDF panelen ophangen in de gang , deze kregen een mooi kleurtje en werden voorzien van een plastieken foto hoes.
In de hoes zitten foto's van alle activiteiten die we de afgelopen weken hebben gedaan, voorzien van titels en datums.
Daarnaast hingen we een groot flatscreen scherm op waar de ganse dag een slide show van foto's op te zien is.
Op deze manier probeer ik hulpmiddelen voor hun falend korte termijn geheugen te installeren.
Onze bewoners kijken vol nieuwsgierigheid naar de foto's en het TV scherm.
Ook voor bezoekers is dit project een welkome vorm van nieuwe communicatie.
Door samen te kijken naar wat we allemaal gedaan hebben komen er nieuwe verhalen en worden gesprekken een stuk makkelijker.
Dit is voor mezelf nog maar eens het bewijs dat visualisatie een geweldig hulpmiddel is in de begeleiding van dementerenden!

woensdag 14 augustus 2013

Dieren op wielen

Gisteren mochten we opnieuw de mobiele kinderboerderij verwelkomen in Joostens.
En dat is voor onze bewoners altijd een geweldige namiddag.
De cavia's, geiten, kleine varkentjes, hondjes, kippen en konijnen worden vertroeteld, geaaid en gezoend!
Ik vertelde al eerder dat heel wat mensen met dementie enorm geprikkeld kunnen worden door dieren.
Zelfs bewoners uit fase drie reageren zeer positief op dieren!
Het omgaan met, het knuffelen en het aaien van die kleine schattige dieren werkt bevorderend op het ziektebeeld van dementie.
Mensen worden zichtbaar rustiger wat uiteraard invloed heeft op het lichaam ( hartslag en bloeddruk daalt) en hun psychisch welbevinden.
En dat is allemaal niet zo verwonderlijk....
Iemand met dementie ( ongeacht de fase) heeft enorme nood aan lichamelijke warmte!
Vaak is dat nog de enige manier van contact maken!
In onze cultuur gaat het er spijtig genoeg eerder afstandelijker aan toe in tegenstelling tot bijvoorbeeld zuiderse landen.
Toch wil ik bij deze een warme oproep doen om onze dementerenden te omringen met lichamelijke nabijheid. Zij hebben er echt nood aan en veel deugd van!
Die lichamelijke nabijheid is voor hen veel belangrijker dan woorden die zij vaak niet meer begrijpen!
En dat is nu net het succes van dieren en dementerenden...zij hebben geen woorden nodig om elkaar genegenheid te schenken...dat is een onvoorwaardelijk warm contact!
En dus kan ik het bezoek van dieren binnen onze voorziening alleen maar toejuichen want ik zie met eigen ogen welke geweldige effecten dit heeft op onze bewoners!




vrijdag 2 augustus 2013

Strand

Het is volop zomer en om onze bewoners in de juiste tijd te oriƫnteren werk ik nu continue met het thema, vakantie.
We vertellen verhalen over vakantie aan de hand van geweldige prentenboeken uit de jaren vijftig. Ook het geweldig boek “ verhalen bazaar ” vakantie herinneringen van Antwerpenaars is een schitterend boek!
We gaan een ijsje eten, doen samen een terrasje,...
Maar om het nog realistischer te maken besloten we met alle animatoren om een heus strandje aan te leggen binnen Joostens.
En we voegden de daad bij het woord. We lieten een camion zand komen en maakten ons eigen strandje, onder het toeziend oog van onze bewoners.
En uiteraard horen er een aantal attributen op een strand.
Zo restaureerden we samen met enkele bewoners oude houten ligstoelen, afschuren en voorzien van een likje verf en een nieuw zitdoek.
Samen met mijn bewoners maakte ik heuse papieren strandbloemen ( dat kennen ze nog heel goed van vroeger).
We verzamelden strand speelgoed zodat bezoekende kindjes zich volop kunnen uitleven op ons strand.
Dat is trouwens een geweldige combinatie, kleine kinderen en dementerenden ;)
Onze mensen genieten van de “deugnieterij” die kinderen uitsteken.
Naast het strand hebben we tafels en stoelen neergezet zodat onze bewoners een terraske kunnen doen , net alsof ze zich ergens aan zee bevinden ; )
En wees maar zeker dat dit een enorm succes is!
Je zou al die glunderende gezichten eens moeten zien terwijl ze op het strand smullen van een coupe aardbei of genieten van een glaasje wijn of een pintje bier.
En dat is waar het mij om te doen is....dementerenden kunnen nog volop genieten...en daar kunnen wij een bijzondere rol in spelen.
Door deze ingreep slaagden we er in om de vakantiesfeer ( waar we allen zo van genieten) dichter bij onze bewoners te brengen.
En ...dat is toch fantastisch, niet?