donderdag 6 november 2014

Inprentingsstoornissen

U herkent het fenomeen vast wel.
Mensen met dementie die honderden keren per dag hetzelfde vragen en/ of hetzelfde herhalen.
En als je hen attent maakt op het feit dat ze dezelfde vraag al 20 keer hebben gesteld worden ze vaak boos want in hun beleving is dit uiteraard niet zo!
En het is des mens dat je daar soms heel erg zenuwachtig van wordt, er zijn zo van die dagen dat je geduld enorm op de proef wordt gesteld.
Ik zie vaak dat familieleden en zelfs hulpverleners zich daar enorm aan ergeren. Vaak ontstaat er dan een welles – nietes discussie wat leidt tot conflict met de dementerende.
Maar weet dat dit absoluut niet helpt! Je kan de persoon met dementie niet overtuigen van jouw gelijk, dat is nu eenmaal het probleem van dementie.
Vooral bij de ziekte van Alzheimer komen inprentingsstoornissen veelvuldig voor.
Het probleem zit in het korte – termijn geheugen. Met dit geheugen slagen we alle recente gebeurtenissen op , gisteren, een uur geleden, vijf minuten geleden,....voor ons kost het weinig moeite om te zeggen wat we deze voormiddag deden, voor iemand met dementie is dit een “ zwart gat”, in hun beleving was er niets.
Dus je kan je blijven verliezen in het eindeloos herhalen van allerhande zaken maar dit zal je na verloop van tijd opgeven en er zelf gefrustreerd van worden.
En uiteindelijk ontstaat er een “ foert” houding waar niemand beter van wordt, integendeel.
Ik probeer bij deze mensen de belangrijkste informatie visueel te maken. Verbale communicatie is erg vluchtig, eens een woord uitgesproken is, is het alweer verdwenen.
Ik heb een dame op de afdeling die continue vraagt “ waarom ze bij ons in Joostens is”. Die vraag herhaalde ze tot 75 keer per dag tot grote ergernis van de begeleiders en haar familieleden maar het antwoord bleef niet hangen.
Ik maakte een briefje waarop in het kort staat uitgelegd waarom ze in Joostens woont. Dit briefje plastificeerde ik en dat bewaart ze nu in haar handtas. Ook op haar kamer hangt zo een briefje aan haar kast. De eerste dagen bleef ze deze vraag stellen maar dan verwezen we naar haar briefje.
Na enkele dagen kon ze de geheugen ondersteuner zelf hanteren als ze daar nood aan had. Nu loopt ze regelmatig met het briefje in haar hand en leest het hardop voor zichzelf voor.
Dit kleine papiertje maakt dat ze zich minder afhankelijk voelt en dat ze zelf grijpt naar deze informatie als ze daar nood aan heeft.
En het eindeloze herhalen van haar vraag is gestopt!