Een levensboek


Ieder mens heeft een uniek levensverhaal met heel wat herinneringen.
Hoe vaak vertellen we geen "verhalen" uit ons verleden aan anderen? Grappige anekdotes en soms ook triestige gebeurtenissen, ons verleden heeft ons gemaakt tot wie we vandaag zijn!
Bij heel wat dementerenden zijn er spijtig genoeg veel van die verhalen en herinneringen gewist".
Toch kan je een dementerende persoon helpen om zijn levensverhaal te reconstrueren en het voor hem / haar visueel te maken.
Bij ons op de afdeling werken we met levensboeken. In een levensboek combineren we kleine stukjes tekst met foto's.
Om dit te verwezenlijken hebben we uiteraard de hulp van familieleden nodig.
Zij beschikken vaak over een heleboel "oude" foto's en eventueel zelfs "oude" schoolrapporten.
Ook kunnen zij ons heel wat belangrijke informatie vertellen over hun vader / moeder.

Een levensboek is opgedeeld in verschillende hoofdstukken zoals bijvoorbeeld de kinderjaren van de dementerende. Wie waren zijn / haar ouders en broers en/of zussen, ouderlijk huis, school, wat deden de ouders van werk, ...
Een ander hoofdstuk gaat bijvoorbeeld over de hobby's en de vrije tijd . Wat deed de bewoners in zijn vrije tijd ( duiven melken, naaien, zingen in een koor, taarten bakken, biljarten,....).
Van al die informatie en foto's maken we een levensboek voor de bewoner.
Veel van onze bewoners vinden het geweldig om samen met ons of met hun familie in hun levensboek te kijken. 
En het gebeurd vaak dat herinneringen die "weg" leken te zijn dan opeens terugkomen. 
Dementerenden hebben het heel moeilijk met namen en datums maar als ze ondersteund worden door foto's gaat het vaak veel makkelijker.
Voor ons als hulpverlener is het ook een dankbaar gegeven om samen met de bewoner te kunnen praten over zijn verleden en het is een hulpmiddel in de dagelijkse begeleiding.
Als je als hulpverlener bijvoorbeeld weet dat iemand dol was op taarten bakken dan kan je daarop inspelen door bijvoorbeeld samen te bakken of samen in een kookboek te bladeren of naar een kookprogramma kijken,...
 Op die manier maken we onze zorgverlening persoonlijker en daar draait het uiteindelijk toch om!
Achter ieder mens schuilt een uniek verhaal dat vertelt dient te worden

voorbeeld van een levensboek