dinsdag 2 oktober 2012

Voorbeeld van een persoonlijke voelschort


Op onderstaande foto zie je een voorbeeld van hoe een persoonlijke schort eruit kan zien.
Deze schort is gemaakt door de dochter van Frans.
Op een bepaald moment ging Frans zo achteruit op cognitief niveau en op vlak van communicatie dat het voor zijn dochters heel moeilijk werd om met hun vader " contact" te maken.
Ik vertelde hen over het belang van de voelschorten bij dementerenden, dat deze mensen nood hebben aan zintuiglijke prikkeling en dat deze methodiek een "nieuw" soort van communicatie kan bewerkstelligen.
We zochten samen naar de achtergrond en levensgeschiedenis van vader Frans.
Frans bleek heel zijn leven paarden gehouden te hebben, hij was er gek op. Frans reed regelmatig met de koets en al zijn vrije tijd ging naar het verzorgen en liefhebben van zijn paarden.
En zo ontstond de persoonlijke voelschort van Frans...
In zachte stof werd er een paard op de schort genaaid, zo kon Frans zijn vriend nog eens aaien.
Er werden stukjes leder op de schort genaaid omdat dit hem herinnerde aan zijn zadel. verder werd er een belletje opgenaaid, dit staat symbool voor het belletje dat de paarden aan hun tuig droegen tijdens het koets rijden. Een stuk touw symboliseerde de teugel die hij zo vaak had vastgehad.
Een reep kunstgras deed hem terug vertoeven op de weide waar hij zoveel tijd had gespendeerd.
Eenmaal de schort klaar was bleek dit inderdaad een serieus schot in de roos te zijn ; )
Frans voelde en frutselde en er verscheen een stralende glimlach op zijn gezicht, de voldoening voor zijn dochter was enorm groot!
Ze hadden door de schort opnieuw een ingang gevonden om met hun vader te "communiceren".
Als de dochters op bezoek kwamen werd er honderduit gebabbeld over vroeger, zij vertelden hun vader over de herinneringen die zij hadden aan hun vader en zijn paarden. Frans kon het zelf niet meer vertellen maar genoot van hun verhalen! Samen voelden ze aan de schort en er ontstond een nieuwe dimensie van vader- dochter liefde, prachtig gewoon!
Spijtig genoeg is Frans enige tijd geleden overleden! Ik heb nog regelmatig contact met zijn dochters, en elke keer dat we elkaar horen drukken ze me op het hart dat het samen beleven van de voelschort hun een fantastische meerwaarde heeft opgeleverd! Ze zijn heel blij dat ze de laatste levensfase met hun vader zo intens hebben kunnen beleven.
De schort hangt zelfs nu nog aan de keuken muur van één van de dochters en zij ervaart de  aanwezigheid van de schort als een prachtige herinnering aan een bijzondere periode die zij samen met haar vader mocht beleven!
Fantastisch toch, dat een voelschort zoveel kan verwezenlijken!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten