Kerstmarkt

Vorige week donderdag was het kerstmarkt in Joostens.

Er stonden tal van kraampjes waar men voor een heel democratische prijs leuke spulletjes kon kopen.

Onze bewoners gingen gewapend met hun portemonnee met nepgeld ( ter waarde van 10 euro) op stap.

Ik had op voorhand met hen afgesproken dat als de centjes op waren het kopen gedaan was. Onze mensen hebben die grens nodig want sommige zouden alles kopen wat ze zien ( een beetje zoals kinderen).

Ons Wis was nog maar net op de markt of haar geld “ jeukte” al ; )

Ze zag zoveel mooie dingen en dan is het voor haar heel moeilijk om zichzelf te structureren. Als ik haar liet doen dan was haar geld binnen de drie minuten op.

Dus dan is het mijn taak om een klein beetje te sturen...

Niet dat ik wil bepalen wat ze wel en niet mag kopen, absoluut niet zelfs! Maar ik wilde haar eerst alle kraampjes laten zien zodat ze makkelijker kon beslissen wat ze wilde kopen.

Maar dat was buiten ons Wis gerekend ; )

Ze moest en zou aan het eerste kraam een beeldje kopen. Dat het beeldje één van de duurste zaken op de markt was ( 7euro) daar had ze geen oren naar.

Dus de aankoop was een feit. Uiteraard kon je ook lekkere dingen snoepen en drinken ( pannenkoeken, wafels, chocomelk,...).

We smulden van de heerlijke pannenkoeken en dronken met zijn allen een lekkere chocomelk.

Maar daarmee was ons Wis haar geld op. De anderen hadden nog allemaal centen en dus gingen we nog wat kraampjes doen.

Ons Wis heel boos omdat zij geen geld meer had en nog iets wilde kopen.

En toen ze zag dat haar boze bui geen indruk maakte gooide ze het over een andere boeg. En ze begon te wenen...Ik legde haar met handen en voeten uit dat haar portemonnee leeg was en dat ze niets meer kon kopen.

Maar ons Wis is een straffe madam... ze zoekt naar creatieve oplossingen voor haar problemen ; )

Zo haalde ze uit het mandje van haar rollator een oud tijdschrift en ze vroeg de verkoopster om dit te wisselen tegen een paar oorbellen.

De verkoopster was eerst overdonderd maar stemde dan toch in met de deal!

En wanneer we terug op de afdeling kwamen liep ons Wis recht naar de tijdschriften mand en haalde er twee tijdschriften uit.

“ Voilà” zei ze “ nieuw geld” voor volgende keer ; )

Das misschien nog eens een oplossing voor de economische crisis, ruilhandel ; )