De wondere wereld van dementie

Vorige week leende ik een boekje in de bib “ de wondere wereld van dementie” van het schrijversduo Bob Verbraeck en Anneke van der Plaats, een geweldig boekje. Het is geschreven in uiterst verstaanbare taal en zij geven heel wat praktische tips aan mantelzorgers, hulpverleners en geïnteresseerden!

Zij maken een indeling van dementerenden naargelang hun “prikkel -behoefte” wat voor mij een heel belangrijk item is!

“ Iedere mens en dus iedere dementerende is verslaafd aan prikkels uit de omgeving . Alleen, de verslaving verschilt van mens tot mens. Niemand kan zonder prikkels! Maar de behoefte aan prikkels uit de omgeving is voor iedereen anders.

Op die manier kunnen dementerenden ingedeeld worden in drie categorieën :

• zen dementerenden

Dit zijn de dementerenden die graag een hele dag op hun stoel zitten en als het ware bewegingsloos zijn. Ze “zitten te zitten” . Hier gaat het vooral over dementerenden die “rust” zoeken en geen boodschap hebben aan allerhande activiteiten. Het gaat meestal over personen die ook vroeger een eerder teruggetrokken leven leidde!

Vaak is het de omgeving van de dementerende die “een probleem” maakt van dat niks doen. Terwijl het voor de meesten onder hen een kwelling is om verplicht mee te doen aan activiteiten.

We moeten leren accepteren dat deze mensen nood hebben aan een rustgevende en prikkel arme omgeving! Want dat is hun hulpvraag!

• Dolers

Deze groep is vooral op zoek naar zeer sterke prikkels uit de omgeving. Ze gaan als het ware zelf op zoek naar deze (omgevings – prikkels). Dat is ook de reden waarom ze een ganse dag lopen te dolen en te dwalen!

Opmerkelijk is dat de dolers vaak op de gang te zien zijn... want dat is de plaats waar zij het meeste prikkels aangeboden krijgen. Familie die komt en gaat... hulpverleners die op en af lopen...

men zou dus kunnen stellen dat deze groep vooral op zoek is naar een uitgebreid animatie- aanbod ( weliswaar aangepast aan hun niveau!).

• Evenwichtzoekers

Dit zijn de dementerenden – die omwille van welke reden dan ook- niet (meer) kunnen of (mogen)rondlopen.

Ook zij hebben een zeer sterke behoefte aan prikkels uit de omgeving. Wanneer er geen prikkels worden aangeboden gaan deze mensen op zoek naar prikkels op hun manier : kloppen op de tafel, krassen over meubilair, kleding stuk trekken, een ganse dag roepen.... En het is vooral voor deze en voorgaande doelgroep dat ik de voelschorten, voeldekens en ander voelmateriaal in het leven heb geroepen!

En... als tip wordt er in dit boek gegeven... dat deze mensen vooral nood hebben aan “ wriemelmateriaal”!!!

Ik prijs mezelf gelukkig dat ik deze inzichten ook had ; )