donderdag 27 februari 2014

Paniek bij dementerenden

Ik krijg regelmatig de vraag hoe het komt dat dementerenden zich zonder aanwijsbare aanleiding heel erg paniekerig gaan gedragen.
Ze verkrampen, willen geen stap meer vooruit zetten, huilen , protesteren,...
Eerst en vooral denk ik dat er altijd een aanleiding is maar dat wij ons daar vaak niet bewust van zijn!
Dementerenden reageren nooit “out of the blue” paniekerig , er is altijd een aanleiding, hoe klein of nietszeggend (voor ons) ook.
Zoals ik hier al vaak heb gezegd, hebben mensen met dementie een enorme nood aan structuur en duidelijkheid, dit geeft hen een gevoel van veiligheid.
Zij zijn niet ( meer) in staat om nieuwe, onbekende situaties te kaderen en deze correct te interpreteren.
Zo kan een dementerende helemaal overstuur geraken als je nieuwe attributen in zijn kamer plaatst. Deze voorwerpen zijn voor hem ongekend en bijgevolg bedreigend. Probeer altijd wanneer je iets wil vernieuwen op zoek te gaan naar oude, gekende materialen, deze zijn het makkelijkst te integreren.
Daarnaast hebben zij ook hun eigen “ vertekende” waarneming waardoor zij bepaalde zaken anders zien dan wij.
En deze “vervormde” waarneming geeft vaak aanleiding tot paniek.
Zo kan een dementerende helemaal overstuur raken omdat hij bijvoorbeeld het “rode lichtje” van een televisietoestel aanziet als vuur.
Of het nachtlampje dat voor de veiligheid wordt aan gelaten ' s nachts kan bepaalde schaduwen creëren die voor de dementerende angst oproepen.
Dit heeft te maken met het gegeven dat zij niet meer in staat zijn om associaties te leggen.
Zij zien bijvoorbeeld een schaduw op de muur maar begrijpen niet dat deze door de lamp gecreëerd wordt.
Het resultaat zal zijn dat de dementerende continue uit bed zal komen, de gang oploopt en helemaal overstuur raakt.
Het is dan ook zinloos om hem of haar van het tegendeel te overtuigen....dit werkt niet!
Hij of zij is op dat moment op zoek naar veiligheid en jij bent degene die deze broodnodige veiligheid kan bieden , zelf slaagt hij daar niet meer in.
Wanneer de dementerende paniekerig reageert probeer dan uit te zoeken wat de aanleiding is, vaak zijn het kleine, banale dingen die wij over het hoofd zien.
Sommige kunnen nog verbaal aangeven wat hen bang maakt!
Ga nooit mee in het gevoel van angst maar probeer juist een zelfzekere houding aan te nemen! Denk aan de spiegel neuronen, als jij mee in paniek raakt of je straalt radeloosheid en onmacht uit dan zal de angst van de dementerende alleen maar toenemen.
Neem hen wel serieus...er is niets zo erg als de boodschap krijgen dat ze het allemaal niet meer weten of nog sterker dat ze uitgelachen worden!
Hun angst is echt en reëel en voor hen op dat moment onoverkomelijk.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten