Naai café

Het is de kunst om mensen met dementie zo normaal mogelijk te laten leven , ook in een voorziening.

De uithuisplaatsing is sowieso al een ingrijpende gebeurtenis dus kan je maar beter zorgen dat het “ normale” leven benadrukt wordt!

En een “ normaal” leven is datgene voortzetten wat dicht aansluit bij hun interesses en datgene wat voor hen bekend is = veiligheid!

Daarom probeer ik activiteiten uit te zoeken die zij (her) kennen en die zij in hun leven vaak gedaan hebben, weliswaar aangepast aan hun mogelijkheden.

En dus houden we regelmatig een naai café.

In ons naai café herstellen we persoonlijke kleding , knopen aannaaien, een zoom inleggen, kousen stoppen, een lapje op een broek naaien,....

De dames zitten dan gezellig bij elkaar aan een grote tafel en werken volgens eigen kunnen. Maar ook dames die niet (meer) over een fijne motoriek beschikken worden betrokken tijdens deze activiteit.

Zij zoeken gepaste knopen uit, gaan rond met een schaal koekjes, schenken koffie uit ,...

Tijdens zo een activiteit breng ik ook vaak mijn naaimachine mee en doe ik het moeilijker werk. De interesse van de dames in het machine is geweldig om te zien alsook hun commentaar op mijn naai kunsten ; )

En zo is ons naai café altijd een hele gezellige boel want er wordt niet alleen gewerkt maar ook gezellig gekeuveld, een kop koffie gedronken , een grapje gemaakt. Deze sfeer werkt zeer aanstekelijk want ook bewoners die in eerste instantie de boot afhouden komen toch regelmatig binnen gelopen en de meesten blijven ook hangen in ons café.

Op zulke momenten lijkt het wel of de vrouwengilde weer tot leven komt ; )

En zo zie je maar dat deze simpele activiteit echt een verschil kan betekenen voor onze mensen.

Al die tevreden gezichten wanneer de klus geklaard is, hun trots om datgene wat ze nog verwezenlijken...das echt prachtig om zien.