Een ritje met de tram

Eén van mijn bewoners , onze Jos, een man van 92 jaar heeft 50 jaar lang gewerkt als tram chauffeur bij de lijn.

En ons Wis een dame van 93 jaar heeft gans haar leven met de tram meegereden.

Ik hoor al maanden aan één stuk hun verhalen aan... hoe plezant het toch wel was op den tram en welke avonturen zij allemaal beleefden...

Dus kwam ik tot een idee... het moest alleen nog praktisch geregeld kunnen worden want onze Jos zit in een rolwagen en ons Wis is slecht te been.

Ik belde met de lijn ( verantwoordelijke voor het tram vervoer in Antwerpen).

Ik legde de situatie uit... en vertelde hen dat het mijn twee bewoners ongelooflijke deugd zou doen om nogmaals met “hun tram” te kunnen rijden.

En... het werd mooier dan ik zelf verhoopt had!

De belbus kwam ons op een mooie maandagmorgen ophalen recht voor de deur.

Zij brachten ons naar een punt waar we zonder enig probleem met de rolwagen van Jos konden overstappen op de allernieuwste tram.

En... wij richting Antwerpen stad... tot groot jolijt van Wis en Jos ; )

We stapten af in premetro station Meir want dat is de enige halte waar men een lift geïnstalleerd heeft.

Ik wist dat ons Wis vroeger heel wat pintjes gedronken had in café “de post” op de Groenplaats... dus wij daar naartoe voor een natje en een droogje.

En voor ons Wis was het een blij weerzien... de cafébaas en de aanwezige klanten zullen ons niet snel vergeten ; )))

Ook onze Jos was in zijn nopjes ... hij zag zoveel “ nieuwe” trams rijden in Antwerpen... ik zag hem continue glunderen ; )

En onze Jos kreeg van de “baas “ van de lijn ook nog een mooi aandenken van de lijn... hij was zo fier als een gieter ; )))

En moe maar voldaan keerden we enkele uren laten terug huiswaarts...

En ons Wis en onze Jos hadden de dag van hun leven gehad!

Ik kreeg van beiden een extra dikke kus en knuffel... “Merci, lieve zuster... dat we dit nog mochten meemaken”.

En... zelf keerde ik voldaan huiswaarts... en ik giechelde in mezelf ... ik ben net de droomfabriek ; )))

Het was een geweldige dag... ééntje om nooit meer te vergeten!