Angsten positief beïnvloeden

Sinds enkele weken verblijft Jan, een man van 87 jaar bij ons op de afdeling.

Voorheen woonde Jan in een ander rusthuis maar daar konden ze geen antwoord ( meer) bieden op zijn “agressief” gedag dus werd hij doorverwezen naar Joostens.

Jan is een man die zich op de rand van de tweede fase van dementie bevindt, hij kampt dus vooral met het gevoel van een “bedreigde ik” wat zijn agressie verklaard.

Jan ervaart dagelijks “verlies” van zijn eigen persoon en reageert vanuit angst om de controle te verliezen.

Agressie is dus het onderliggend gevoel van zijn angst!

Van bij het begin hebben we een gezorgd voor een duidelijke dag structuur...we hanteren iedere dag dezelfde tijdstippen van opstaan, eten, activiteiten, rust,...

Daarnaast merkte ik dat Jan nog een erg actieve man is...hij is altijd in de weer geweest...dus proberen we dat levenspatroon verder te zetten.

Ik laat Jan eenvoudige klusjes opknappen zoals de bladeren harken in onze ( afgezette) tuin, de tafel dekken, koffie uitschenken, ...

Jan is vroeger ook turn leraar geweest in de plaatselijke turn kring. En dus doen we dagelijks met een klein groepje onze fit- o-meter.

Jan neemt gretig deel aan dit “sport clubje” en de leraar in hem komt telkens boven. Ik krijg voortdurend te horen dat ik dieper moet buigen, mijn hoofd moet rechthouden.... ; ))) geweldig dat Jan door deze simpele ingrepen zijn persoonlijkheid mag uiten en beleven.

Jan is ook een man van principes...wanneer we gaan eten ...wil hij eerst betalen alvorens de maaltijd te nuttigen.

De eerste dagen dat Jan bij ons was wilde hij niet eten omdat hij geen centen had.

Dus maakte ik maaltijd bonnen ( ik kan hem geen nepgeld geven omdat hij het verschil merkt).

Op de bonnen staat “ goed voor een maaltijd”. ' s Ochtends stoppen we de bonnetjes in zijn portefeuille en sindsdien eet onze Jan met veel smaak zijn eten op.

En van agressie is geen spoor te bekennen. Integendeel...Jan is een lieve en vriendelijke man die graag meedoet en steeds goedgehumeurd is.

Hebben wij dan wonderen verricht....neen helemaal niet!

Wij hebben alleen maar heel belangrijke principes toegepast...hem broodnodige structuur geboden, hem zijn gevoel van eigenwaarde teruggegeven en zijn waarden en normen gerespecteerd.

Het positieve gevolg is dat Jan opnieuw controle heeft over zijn leven ( duidelijkheid) en dit biedt hem veiligheid waardoor hij niet langer angstig hoeft te zijn en ook geen agressie meer vertoont!