Zangnamiddag

Elke week wordt er bij ons op de afdeling een zangnamiddag georganiseerd.

Dementerenden hebben sowieso iets met muziek.

Het doet hen terugkeren naar vervlogen tijden waar ze nog jong en helemaal zichzelf waren.

Ze vergeten de meest alledaagse zaken maar die liedjes wonen in hun hoofd.

Van bij de eerste noot knikken ze goedkeurend en zetten in...

Muziek maakt vaak ook emoties los bij onze mensen. Zo is ons Mie een echte sinjoor en als de eerste noot van “onze lieve vrouwentoren” uit de boxen schalt schiet ze recht. Ze zingt uit volle borst mee en af en toe pinkt ze een traantje weg.

Ook “de lichtjes van de Schelde” kan op heel wat fans rekenen.

Het samen zingen creëert ook een vorm van verbondenheid! Handen zoeken en vinden elkaar en er wordt mee gewiegd van links naar rechts.

Ook die bewoners die nog nauwelijks praten doen vol overgave mee. Dat is het mooie aan muziek, de taal is universeel en roept bij iedereen bepaalde emoties op.

Muziek heeft een therapeutische werking op onze mensen, zij worden geraakt door klanken en het timbre en drijven mee op de tonen van een liedje.

Tijdens zo een zang namiddag wordt er ook gedanst , met de armen gezwaaid en in de handen geklapt.

Ik houd me bewust aan een bepaalde structuur, de liedjes komen elke keer in dezelfde volgorde. Dat gegeven biedt onze mensen een structuur en houvast.

Velen onder hen kennen ondertussen zeer goed de volgorde en zetten al in alvorens het liedje begint ; )

Ik gebruik ondertussen al enkele maanden dezelfde CD. Waarom eens geen nieuwe liedjes introduceren vragen mensen me soms.

Wel, mensen die dementeren hebben nood aan bekendheid en structuur, dit biedt hen veiligheid. Zo krijgen zij toch nog een klein beetje greep op de dingen wat voor hen van uiterst groot belang is.

Natuurlijk kan je wel eens iets “ nieuw” aanbieden maar alleen als je het integreerd in het bekende!

En eigenlijk is dat ook logisch. Zij “verliezen “ iedere dag al een stukje van hun “zijn”. Ze kunnen geen nieuwe dingen meer leren, zijn overgeleverd aan anderen om hun dagelijks leven te kunnen runnen.

Dus is het heel normaal dat zij behoefte hebben aan veiligheid en voorspelbaarheid!

En zo wordt onze zangnamiddag ook steeds afgesloten met “ vrolijke vrienden”.

Voor hen betekent dit het einde van de activiteit en de overgang naar de volgende situatie...