Dementerenden , de “vergeten groep”

Mijn ervaring als laureaat van “libelle vrouw van het jaar” was een unieke ervaring waar ik absoluut geen spijt van heb!

Toch werd ik nog maar eens met alle mogelijke clichés die rusten op dementie geconfronteerd!

Tijdens de voorstelling van de” tien vrouwen met een missie “werd ik geïnterviewd door de gastheer van dienst...

En telkens komen diezelfde cliché matige vragen en bedenkingen aan bod...

Gaande van... je moet toch een speciaal karakter hebben om met deze mensen te werken... tot “erg hé ”, dat deze mensen geen herkenning meer hebben!

En dan probeer ik telkens opnieuw mensen uit te leggen dat dementerenden misschien geen herkenning meer hebben zoals wij die kennen maar dat er altijd een bepaalde vorm van herkenning blijft!

Persoonlijkheid, sfeer, warme menselijke verbondenheid wordt zeer zeker opgepikt door dementerenden!!!

Zij weten inderdaad niet (meer) dat ik Nadia ben maar ze herkennen wel mijn persoonlijkheid en mijn ( warme) intentie....

En... waarom zou ik een speciaal karakter moeten hebben om met deze doelgroep te werken???

Ik stel mezelf dan altijd de vraag ... wat bedoelen ze dan ?

Bedoelen ze dat ik dan één of ander idealist ben die tegen beter weten in blijft gaan en hebben ze een bepaalde vorm van medelijden met mij?

En al die bedenkingen vanuit de samenleving sterken me , geven me juist meer energie om te blijven gaan!

Het sterkt me maar maakt me tegelijkertijd ook boos, zolang de maatschappelijke visie op dementie niet veranderd zitten we op allerlei gebieden met een groot probleem!

Om te beginnen wordt er weinig geïnvesteerd in deze doelgroep , zowel op het vlak van wetenschappelijk onderzoek tot middelen om deze mensen en hun familieleden beter te begeleiden.

Daarnaast kiezen weinig ( jonge) hulpverleners om met dementerenden te werken juist door die “ negatieve” visie!

En ...het meest straffe is dat de samenleving lijkt te vergeten dat we in 2050 naar een verdubbeling van het aantal dementerenden gaan!!!

Wie zal dan voor hen zorgen en hen kwaliteitsvolle zorg aanbieden?

Dus wordt het meer dan hoog tijd dat we dementie en het werken met dementerenden meer in “ the picture” gaan brengen!

En... neen, je hoeft echt geen idealist te zijn maar gewoon een hulpverlener die creatief kan denken en handelen en die onze mensen een warme laatste dag bezorgt! En ... meer is het echt niet!!!