Kwissen

Vorige week organiseerden we een kwis...waarbij de bewoners van verschillende afdelingen het tegen elkaar opnamen.

Dat is altijd een gezellige boel...er wordt een pintje gedronken en een chipje gegeten en ondertussen hebben de verschillende afdelingen ook nog eens contact met elkaar.

De kwis bestond uit foto vragen en ieder groepje had een animator tot zijn beschikking.

Niet dat de animatoren alles voorzeggen...integendeel. Soms is het belangrijk om onze bewoners op weg te helpen ...want het reproduceren van verworven kennis is voor hen niet makkelijk.

Zij hebben meer tijd nodig om op antwoorden te komen en vaak helpt een associatie hen op weg...

En je zou jezelf kunnen afvragen...waarom organiseert men een kwis voor mensen met geheugenproblemen?

Wel...we hebben gemerkt dat wanneer vragen visueel worden gesteld ( aan de hand van foto's) onze bewoners nog heel wat weten!

Het zien van visuele beelden stimuleren “connecties” in de hersenen!

En wanneer onze bewoners het antwoord kennen zie je hen groeien...!

Ze blinken van trots en dat geeft een enorme opsteker voor hun persoonlijk gevoel van eigenwaarde!

Want je mag niet vergeten dat het hebben van geheugenproblemen een enorme deuk geeft aan je zelfwaardegevoel.

Heel wat van onze bewoners weten en ondervinden dat zij veel vergeten...wat voor hen enorm frustrerend is. Sommige zijn hier erg beschaamd over en beschouwen zichzelf als minderwaardig!

Dus het organiseren van een kwis is niet enkel een leuke vorm van ontspanning ...maar het is daarnaast ook een vorm van persoonlijkheidstraining.

En...na afloop van een kwis hoor je altijd dezelfde opmerkingen...

“ amai...wij zijn toch slim hé”...” we wisten veel hé”....en dat is heel het opzet achter de kwis!

We doen aan geheugentraining zonder het bij die naam te noemen ...want moesten we het op die manier benoemen dan zouden heel wat bewoners niet willen meedoen ...uit faalangst!