Carnavalbal

Deze namiddag vierden we in Joostens Carnaval.

Naar goede gewoonte zorgen de animatoren ervoor dat hun bewoners verkleed zijn in een thema.

Deze namiddag begroetten we dan ook soldaten, boeren en boerinnekes, de poetsbrigade, clowns en allerhande missen en misters België. Gaande van miss babbelut tot mister proper ; )

En de animatoren zorgden voor een heuse revue show... tot groot plezier van de bewoners en belangstellenden.

Zo zagen we André van duin met zijn paard in de gang passeren, kwam Samantha gehuld in een flamenco kleed Eviva Espagna zingen, sam Goris liet het gras groeien en Anja haar soep was aangebrand.

De tandenborstel jive zorgde voor hilarische taferelen en zwarte Lola bracht alle mannenhoofden op hol...

De presentator en DJ van dienst, onze Harry Dujardin, maakte er een plezante boel van... de vogeltjesdans, de huckelbuck , den twist en de jive ...we hebben ze allemaal gedanst.

En natuurlijk niet te vergeten...onze polonaise... onze bewoners vinden dit echt geweldig... we maakten een lange rij van wel 60 bewoners en medewerkers en zongen en dansten doorheen heel Joostens. Niemand kon aan de sfeer van Carnaval ontkomen ; )

En het leuke aan heel het feest is dat iedereen ook meedoet...van animator tot poetsvrouw...iedereen is verkleed en voelt zich betrokken partij.

En al de energie en de inzet...wordt gekanaliseerd tot één groot feest... prachtig om te zien en te beleven!

Ik merk aan de reacties van familieleden van bewoners dat ze de geweldige sfeer enorm appreciëren en dat er heel wat onder hen er ook speciaal voor langskomen.

En...het is super dat je dan te horen krijgt dat wij een bende zotte figuren bij elkaar zijn ; )

Want...die zotten zorgen er toch maar voor dat carnaval niet zomaar aan onze mensen voorbij gaat.

Onze bewoners hebben met volle teugen genoten...en dat kan alleen maar omdat alle medewerkers de handen in elkaar slaan en het beste van zichzelf geven...

En ons Wis verwoordde ons feest van vandaag prachtig...ze zei “ laat de mensen maar denken dat wij allemaal “zielige oude mensen” zijn die zitten te verwelken in hun rusthuis. “ Wij weten wel beter hé manneke”...” één dag niet gelachen ...is een dag niet geleefd”.

Ik zou niet beter kunnen afronden dan met deze woorden Wis!