Stemmingsstoornissen

We hebben er allemaal wel eens last van...humeurigheid noemen we dat dan.

Bij personen met dementie kunnen stemmingen zeer snel en zonder aanwijsbare reden wisselen.

De ene moment schateren ze van het lachen om de volgende moment in hysterisch wenen uit te barsten.

Vooral mensen met frontotemporale dementie worden vaak geconfronteerd met dit verschijnsel.

Alles heeft te maken met de beschadiging van de “frontale” hersenkwab. In dit gedeelte ligt namelijk de emotie regulering.

Zij zijn dus niet meer in staat om de eigen emoties te sturen of te reguleren.

Deze snel wisselende stemmingen zorgen voor frustraties bij de persoon zelf en diens omgeving.

En hier ligt een valkuil te wachten....

Wanneer personen gillen, roepen, krijsen en ook nog fysiek agressief worden raken ze vast in een negatief patroon.

De omgeving gaat vaak alsmaar meer situaties vermijden uit angst bepaald gedrag teweeg te brengen.

Er wordt niet meer samen naar buiten gegaan, sociale situaties ( iets gaan drinken, gaan winkelen,...) worden vermeden uit angst voor de reacties uit de omgeving.

En zo wordt de leefwereld van de persoon met dementie alsmaar kleiner en wordt hij alsmaar meer gefrustreerd waardoor er steeds meer “probleemgedrag” zal ontstaan.

Er ontstaat dus een vicieuze cirkel....

Uiteraard is dit gedrag “vervelend” en soms moeilijk te plaatsen.

Je moet dit gedrag ook niet accepteren maar boos worden of zelf de controle verliezen helpt evenmin.

Het is goed om onacceptabel gedrag te blokken. Je geeft een korte duidelijke boodschap dat dit gedrag niet kan ( doe dit op een zakelijke manier, zonder enige vorm van emotie).

Daarnaast denk ik dat het belangrijk is om samen leuke dingen te blijven ondernemen. Ga wandelen, een fysieke inspanning maakt lichamelijk moe waardoor er minder getobd en gepiekerd wordt , wat frustraties doet afnemen. Maar ook dansen en zingen zijn goede voorbeelden van afleiding.