Fixeren

Wie de media de afgelopen weken heeft gevolgd zal vast wel gezien hebben dat er een heel debat is ontstaan rond fixatie van dementerenden.

In heel wat rusthuizen worden “moeilijke” (lees agressieve) dementerenden vastgemaakt...met Zweedse gordels, bekkengordels, verpleegdekens, voorzettafels,...vaak nog gecombineerd met een kalmeermiddel zoals haldol.

Op die manier probeert men mensen die agressief zijn tegen zichzelf en de anderen te beschermen.

Deze maatregelen zijn een gevolg van statisch en lineair denken!

Men zou zich beter bezighouden met de vraag “ Waarom sommige dementerenden agressief zijn”!

Ik ben ervan overtuigd dat aan de grond van agressie een ander gevoel ligt, namelijk angst!

Dementerenden verliezen elke grip op hun leven, ze zijn afhankelijk van anderen, zijn erg verward en totaal gedesoriënteerd,...je zou voor minder angstig worden.

Ook wij kennen dat gevoel, stel je maar eens voor dat je verdwaalt bent, je weet niet meer waar je bent, het wordt stilaan donker en je wordt overvallen door een gevoel van radeloosheid,...het enige wat je op dat moment wil is hulp, iemand die je de hand reikt en vriendelijk zegt “ kom, ik breng je naar huis”.

Mensen vastbinden heeft dan ook totaal geen enkele zin, integendeel, je maakt de angst alleen nog maar groter en veroorzaakt nog meer agressie.

Mensen met dementie hebben vooral nood aan een warme, lichamelijke en liefdevolle benadering.

Door hen op die manier te bejegenen zullen zij je beginnen vertrouwen en jou zien als een baken, als iemand waarop ze kunnen vertrouwen. Dat zal je nooit verkrijgen als je hun agressie beantwoord met agressie ( want dat is fixeren)!

In heel wat rusthuizen denken ze blijkbaar nog steeds dat zij door “straf” maatregelen dementerenden cognitief kunnen bijsturen...nee dus!

Iemand afzonderen op zijn kamer bijvoorbeeld omdat hij of zij continue roept werkt niet, het zal het roepen alleen nog maar versterken want de persoon in kwestie wordt nog angstiger omdat hij nu alleen is.

Ik denk dat fixatie maatregelen veelal te maken hebben met het comfort van het personeel en niet met het comfort van dementerenden.

Men denkt ( spijtig genoeg foutief) dat het werk minder zwaar is en het minder energie kost om “ lastige” mensen te fixeren.

Het tegendeel is echter waar, wanneer dementerenden zich gelukkig en bijgevolg niet agressief dienen te gedragen kost dit net minder “ negatieve” energie aan de hulpverlener!

De enige correcte visie om met dementerenden om te gaan is ervoor te zorgen dat je deze mensen de juiste welzijnszorg biedt : aangepaste activiteiten voorzien, een positieve en warme sfeer installeren, meegaan in hun verhaal, hen lichamelijk benaderen met een knuffel, op zoek gaan naar de oorzaak van hun angsten en daar een antwoord op bieden,...

En wanneer je aan deze basisregels voldoet en een positieve grondhouding uitstraalt zullen de gevallen van agressie drastisch verminderen!