Dementievriendelijke stadsgidsen
Omdat mensen met dementie moeten kunnen deelnemen aan het gewone
leven, gaf ik enkele weken geleden een vorming over dementie aan een
deel van de Antwerpse stadsgidsen.
Tijdens deze vorming kregen de gidsen theoretische kennis aangereikt
: wat is dementie, welke vormen van dementie zijn er en wat gebeurt
er nu eigenlijk in de hersenen.
Maar van veel groter belang was het praktisch gedeelte : hoe
organiseren we een zintuigprikkelende stadswandeling voor deze
personen!
Mensen met dementie vinden het fijn om aangesproken te worden op hun
zintuigen, wat horen we, wat ruiken we, wat proeven we,...
Zoals geweten, blijven de zintuigen van mensen met dementie gans het
ziekteproces intact wat we jammer genoeg niet kunnen zeggen van de
cognitieve vermogens. Deze laatste gaan onherroepelijk verloren.
Door de zintuigen aan te spreken, creëren we ruimte voor het ophalen
van 'verborgen ' herinneringen en geven we mensen de kans om hun
verhaal te vertellen.
Op die manier versterken we hun eigenwaarde en het gevoel van erbij
te horen.
Een zintuigprikkelende stadswandeling organiseren voor mensen met
dementie en hun mantelzorgers is niet zo moeilijk als men zou denken.
De kunst is om de wandeling te doorspekken met leuke verhalen en deze
te koppelen aan een zintuigprikkelend aspect.
En zo geschiede, op 6 augustus werd het startschot van de eerste
dementievriendelijke wandeling gegeven en trokken we met een 30 tal
personen met ( jong) dementie en hun mantelzorgers naar de
koekenstad.
We vertrokken aan het standbeeld van Brabo waar het verhaal van
Antwerpen werd vertelt en iedereen kon smullen van een Antwerps
handje.
Nadien trokken we naar het Steen waar de gids vertelde dat dit
vroeger een stadsgevangenis was en we kregen daar een sneetje van het
welbekende rogge – verdommeke aangeboden.
Uiteraard kon de kathedraal niet ontbreken, ook daar kregen we een
toepasselijk verhaal te horen samen met een Maria snoepje.
Ook de bruine kroeg stond op het programma samen met een bolleke
koninck.
De vlaaikesgang werd aangedaan en daar smulden we van een lekkere
beuling.
En op deze manier werd gans de namiddag een leuke tocht doorheen het
oude Antwerpen, doorspekt met soms hilarische verhalen gecombineerd
met snoeperijen en wat lekkers om te drinken.
Iedereen genoot met volle teugen van de wandeling. Het was zalig om
al die lachende en genietende gezichten te zien.
Vanaf heden kan iedereen die daar interesse voor heeft een
dementievriendelijke wandeling boeken in Antwerpen! De wandeling
kreeg de toepasselijke naam : de smikkel – smakkel wandeling.
Wat ben ik trots dat ik daar mijn steentje heb toe kunnen bijdragen.
Want mensen met dementie horen thuis in onze samenleving!
 |
| in volle actie tijdens de vorming |
 |
| De Antwerpse stadsgidsen |
