Kranten artikel in de gazet van Antwerpen
Super dat de weg van de voelschorten alsmaar verder blijft evolueren ; )
Steeds meer mensen raken overtuigd ( omdat ze het met eigen ogen zien) dat deze methodiek wel degelijk het verschil kan maken voor mensen met dementie!
Daar kan ik alleen maar super blij mee zijn.
maandag 23 maart 2015
vrijdag 20 maart 2015
Workshop
voelschorten
Op
algemene vraag worden er binnenkort weer workshops voelschorten
georganiseerd in Joostens.
Dus
wie graag meer wil weten over ons voelmateriaal : voelschorten,
voeldekens, voelkussens, voelarmbanden, voelwanden,...
En
wie graag zelf eens aan de slag wil gaan om voelmateriaal te maken
....
Data
Data
Woensdag
27 mei van 13 tot 16u
Woensdag
3 juni van 13 tot 16u
Waar
ZNA
joostens
Kapellei
133
2980
Zoersel
Prijs
€ 7,
50 ( enkel zelf een handdoek, kussensloop of ( half) fleece dekentje
meebrengen.
Inschrijven
minsen@skynet.be
met vermelding van naam, data workshop en aantal personen. Betalen
kan u de dag zelf doen.
Opgelet,
U bent pas ingeschreven als u een bevestigende mail terugkrijgt!
Wie
weet tot binnenkort !
woensdag 18 maart 2015
De kracht van
positivisme en een warme menselijke benadering
Sinds
enkele weken hebben wij een nieuwe bewoonster op de afdeling, Mia.
Mia
is een dame die het best te omschrijven valt als extreem rusteloos.
Uren aan één stuk dwaalt ze door de gangen terwijl ze vloekt, roept
en tiert.
Het
effect van haar gedrag is dat heel wat mensen haar op afstand houden,
bang van haar onvoorspelbaar gedrag.
De
verzorging van Mia voorloopt ook moeizaam, ze lijkt elk lichamelijk
contact af te weren.
Vandaag
was ik met een groep bewoners aan het zitdansen. Dat is altijd een
leuke boel, er wordt gezongen, gedanst maar vooral plezier gemaakt.
Tijdens
deze activiteit was Mia al enkele keren binnengelopen en had
nieuwsgierig staan kijken.
Terwijl
ik aan het opruimen was had ik nog een vrolijk cd' tje met Vlaamse
muziek opgezet.
Mia
kwam dichterbij en bleef staan kijken. Ik benaderde haar met een
grote glimlach en vroeg haar of ze met mij wilde dansen.
Er
verscheen een grote glimlach op haar gezicht en ze nam me vast. Op de
tonen van “ ik ben zo eenzaam zonder jou” dansten we de ganse
living door.
Ik
nam Mia nog steviger vast en zong mee met de muziek. Opeens zag ik
dat er tranen over haar wangen liepen en ze loste me niet meer.
Dit
was een geweldig mooi moment, een moment van echte menselijke warmte
en verbondenheid.
De
collega's stonden stomverbaasd naar mij en Mia te kijken. Ze konden
amper geloven dat Mia , die alle lichamelijk contact lijkt af te
weren , nu zo innig met mij stond te dansen.
Voor
mij is dit gedrag niet zo vreemd, ik denk dat Mia vooral iemand is
die vanuit angst reageert en mensen moeilijk vertrouwt ( dit heeft
met haar verleden te maken).
En
het meest geweldige is dat Mia de ganse dag achter me aan heeft
gelopen, op zoek naar warmte en genegenheid.
En
dit is een grote overwinning ....ik denk dat ik eindelijk haar
vertrouwen heb gewonnen en nu veilig voor haar ben.
En
zo zie je nog maar eens dat een positieve benadering en een warme
menselijke bejegening het verschil betekenen!
Ik
ben vandaag naar huis gereden met een grote glimlach op mijn gezicht
, denkend “ yes, Nadia, you can “
Abonneren op:
Posts (Atom)